Toeschietreflex
Een toeschietreflex is het mechanisme waarbij moedermelk vanuit de melkkliertjes richting de tepel ‘gestuwd’ wordt onder invloed van het hormoon oxytocine.
De rol van de toeschietreflex bij het produceren van moedermelk is indirect en heel belangrijk. Om meer melk te maken moet de borst geleegd worden maar dat is vrijwel onmogelijk zonder een toeschietreflex. Wanneer de baby aan de borst ligt en de tepel en tepelhof stimuleert door middel van zuigen, geven de hersenen een signaal om de melk toe te laten schieten. Oxytocine zorgt ervoor dat de spiertjes rondom de melkkliertjes zich samentrekken. De melk die zich in de verzamelholtes van deze melkkliertjes bevindt, wordt krachtig door de melkkanalen gestuwd in de richting van de tepel. Als de melk op deze manier toeschiet, kan de baby grotere hoeveelheden melk uit de borst drinken. Dit principe kan ook nagebootst worden door een borstkolf.
Tijdens een onderzoek van Hartmann en Prime is gebleken dat een TSR niet bij alle vrouwen hetzelfde verloopt. Het soort TSR dat je hebt is van invloed op het totaal aantal milliliters dat de baby per voeding zal drinken, hoe vaak hij of zij vervolgens per 24 uur aan de borst wil of op de hoeveelheid dat je per sessie kolft.
Helaas heeft men geen conclusie kunnen trekken of het soort TSR beinvloed wordt door de opslagcapaciteit van de borst. Als je een TSR vergelijkt met een watertoren dan is het logisch te zeggen dat hoe hoger de druk is, des te krachtiger de stroom.
Prime onderscheidde 4 type TSR bij moeders. Gedurende de lactatieperiode blijft een TSR type hetzelfde. Of een moeder voor elk volgend kind hetzelfde TSR type heeft is nog onbekend. Als je weet wat voor soort TSR je hebt, kun je hierop anticiperen bij het voeden of kolven.
In Rood kan je zien hoeveel melk er door de moeders gevoed werd in 16 minuten tijd per borst.
In Grijs kan je het verloop van de toeschietreflex zien.
